در شرایطی که دولت چهاردهم با رویکردی عدالت‌محور و توسعه‌گرا آغاز به کار کرده، متأسفانه عملکرد مدیرکل میراث فرهنگی مازندران در راستای تحقق اهداف این دولت، به‌ویژه در منطقه غرب استان، به‌شدت ناکارآمد و نگران‌کننده بوده است.
غرب مازندران، با برخورداری از ظرفیت‌های بی‌نظیر طبیعی نظیر هم‌نشینی کوه، جنگل و دریا و همچنین میراث فرهنگی غنی و متنوع، یکی از مناطق مستعد کشور برای توسعه گردشگری پایدار و ایجاد اقتصاد بومی پویا است. با این حال، بی‌توجهی آشکار مدیرکل میراث فرهنگی به این منطقه، موجب محرومیت گسترده، رکود و خفقان اقتصادی شده است.
این بی‌توجهی نه‌تنها با سیاست‌های دولت پزشکیان در تضاد است، بلکه نشان‌دهنده ضعف مدیریتی عمیق و ناتوانی در درک و بهره‌برداری از ظرفیت‌های منطقه‌ای است. تاکنون هیچ برنامه عملیاتی مؤثر از سوی این مدیر برای اجرای دیدگاه‌های دولت در غرب مازندران ارائه نشده و نتایج ملموسی نیز مشاهده نمی‌شود.
مردم غرب مازندران که بر روی گنجینه‌ای از منابع طبیعی و فرهنگی زندگی می‌کنند، نباید قربانی بی‌تدبیری و بی‌برنامگی یک مدیر ناکارآمد باشند. این منطقه توانایی ایجاد اشتغال، درآمد پایدار و رونق اقتصادی برای تمامی اقشار بومی را دارد، اما در سایه مدیریت ضعیف، این فرصت‌ها به تهدید تبدیل شده‌اند.
سکوت مدیریتی در برابر این همه استعداد، نه‌تنها غیرقابل توجیه، بلکه ظلمی آشکار به مردمی است که بر روی گنجینه‌ای از ثروت طبیعی و فرهنگی زندگی می‌کنند. حق مردم غرب مازندران نیست که تاوان بی‌کفایتی یک مدیر را بدهند؛ مدیری که نه برنامه دارد، نه دغدغه، و نه توانایی هم‌راستا شدن با اهداف دولت.
اکنون زمان آن فرا رسیده که قفل توسعه غرب مازندران شکسته شود. این مهم، تنها با برکناری مدیرکل فعلی میراث فرهنگی و انتصاب فردی شایسته، متخصص و دلسوز محقق خواهد شد. مدیری که غرب مازندران را نه‌تنها ببیند، بلکه برایش برنامه داشته باشد؛ مدیری که بتواند با نگاه توسعه‌محور، پروژه‌های گردشگری و فرهنگی را فعال کند، اقتصاد بومی را احیا کند، و امید را به دل‌های مردم بازگرداند.
غرب مازندران سزاوار دیده‌شدن، شنیده‌شدن و شکوفایی است. این مطالبه، صدای مردم است؛ صدایی که باید شنیده شود.
