جمشید عندلیبی ۱۵ اسفندماه ۱۴۰۲ در ۶۶ سالگی بر اثر ایست قلبی دار فانی را وداع گفت. او موسیقی را نزد استادانی چون حسن کسایی، نصرالله ناصح‌پور، نورعلی برومند و محمدرضا لطفی فرا گرفته بود و در آثاری چون «بیداد»، «نوا»، «دستان»، «دود عود»، «آسمان عشق»، «یاد ایام»، «رسوای دل»، «پیام نسیم»، «دل مجنون» و «سرو چمان» به عنوان نوازنده و در آثاری چون «میهمان تو»، «پاییز نیزار» و «مونس جان» به عنوان آهنگساز حضور داشت.
تک‌نوازی نی آلبوم ماندگار «نی‌نوا» اثر حسین علیزاده هم به عهده مرحوم عندلیبی بوده که بسیاری از مخاطبان موسیقی این هنرمند را با چنین اثر معتبری می‌شناسند.
علاقه‌مندان برای حضور در این مراسم می‌توانند به تالار رودکی واقع در خیابان حافظ، خیابان استاد شهریار مراجعه کنند.
جمشید عندلیبی از ۱۰ سالگی آموزش موسیقی را با ساز آکاردئون در کلاس‌های فرهنگ و هنر وقت سنندج که مسئول آن حسن کامکار بود شروع کرد.
وی در سال ۱۳۵۴ در آزمون ورودی دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران که برعهده نورعلی برومند بود در رشته موسیقی پذیرفته شد و با تشکیل گروه عارف با حضور پرویز مشکاتیان و حسین علیزاده به عضویت این گروه پذیرفته شد.
عندلیبی در آثاری چون بیداد، نوا، دستان، دود عود، آسمان عشق، یاد ایام، رسوای دل، پیام نسیم، دل مجنون و سرو چمان با محمدرضا شجریان همکاری نزدیک داشت.
او علاوه بر نوازندگی در کار آهنگسازی نیز فعال بود و آلبوم‌های میهمان تو، پاییز نیزار، و مونس جان از جمله فعالیت‌های او در زمینه آهنگسازی هستند. عندلیبی همچنین قطعات ابوالحسن صبا را با نی و به صورت ردیف آموزشی تنظیم کرده و نواخته‌است.
