حالِ خوش سدهای مازندران
حالِ خوش سدهای مازندران
پیام کاسپین - فاطمه قنبری | مازندران استانی که همواره از آن به عنوان خطه بارانی یاد می شود اما سال های ۱۴۰۱ تا تابستان امسال را با روزهای داغ و خشکسالی مواجه شد اما بارش های پاییز و زمستان سال جاری جان دوباره به منابع آبی و سدها بخشید تا کشاورزان این خطه روزهای خوش آبی را در فصل زراعی پیش رو داشته باشند.

پرینت خبر
پیام کاسپین – فاطمه قنبری | مازندران استانی که همواره از آن به عنوان خطه بارانی یاد می شود اما سال های ۱۴۰۱ تا تابستان امسال را با روزهای داغ و خشکسالی مواجه شد اما بارش های پاییز و زمستان سال جاری جان دوباره به منابع آبی و سدها بخشید تا کشاورزان این خطه روزهای خوش آبی را در فصل زراعی پیش رو داشته باشند.

مازندران که همواره از آن به‌عنوان یکی از مناطق پرآب فلات ایران یاد می‌شود، چندین سال با تنش‌های آبی مواجه شده بود. این استان پس از سه سال‌ترسالی، بار دیگر در شرایط خشکسالی شدید قرار گرفته بود، به‌طوری که به‌گفته مسئولان و کارشناسان، سال آبی پشت‌سرگذاشته شده یکی از خشک‌ترین سال‌های آبی مازندران در ۱۰ سال اخیر بوده است و مهم‌ترین دلیل بروز این وضعیت نیز کاهش بارندگی‌ها و پیرو آن کم‌شدن حجم آب رودهای این استان است و به این موضوع باید افزایش دمای هوا در زمستان و بهار و ذوب‌شدن زودهنگام برف ارتفاعات به‌عنوان یکی از منابع تامین آب استان را نیز اضافه کرد، هرچند که نشانه‌های خشکسالی و تنش آبی در سراسر مازندران دیده می‌شود، اما مناطق شرقی این استان بیشتر از سایر نقاط در معرض تنش آبی قرار دارند.

کارشناسان خشکسالی را بارش کمتر از حد معمول که منجر به تغییر الگوی آب وهوایی می شود، تعریف کرده اند و در همین راستا نیز خشکسالی از نظر هواشناسی به حالتی از خشکی ناشی از کمبود بارندگی اطلاق می‌شود.

خشکسالی به طور معمول براساس درجه خشکی در مقایسه با مقادیر نرمال یا میانگین و طول دوره خشکی تعریف می شود. تعاریف خشکسالی هواشناسی باید به صورت موردی برای هر منطقه خاص درنظر گرفته شود چرا که شرایط جوی که موجب کمبود بارش می شود، از منطقه ای به منطقه دیگر تغییر می کند.

از دیدگاه اقلیم شناسان، خشکسالی یک پدیده طبیعی است که در اثر تغییرات الگوه‌های آب وهوایی ناشی از کاهش نزولات جوی کمتر از حد معمول خود به خود به وجود می آید و ادامه آن موجب عدم تعادل اکولوژیکی و هیدرولوژیکی می شود.

حالِ خوش سدهای مازندران

از طرفی چون از دیدگاه جغرافیایی تعریف خشکسالی مفهومی مکانمند است، شدت خشکسالی در هر محل تابعی از ضریب تغییرپذیری بارش در همان محل است بنابراین از نظر اقلیم شناسی خشکسالی قابل تعیین است به طوری که در این روش درجه خشکسالی و ترسالی تعیین می شود.

مازندران با داشتن ۴۶۰ هزار هکتار زمین‌های زراعی و باغی سالانه ۷۲ نوع محصول کشاورزی را تولید می‌کند. تولید حدود یک میلیون تن برنج، ۲ میلیون و ۵۰۰ هزار تن مرکبات و انواع محصولات باغی در مازندران سبب شده که این استان به عنوان قطب تولید محصولات باغی و کشاورزی کشور همواره مورد توجه باشد.

براساس آمارهای شرکت آب منطقه ای مازندران، ‌این استان ۱۲۰ رشته رودخانه اصلی و فرعی به طول مجموع حدود هفت هزار کیلومتر دارد که بخش مهمی از آب مورد نیاز کشاورزی این استان از این رودخانه‌ها تامین می‌شود.

در حال حاضر ۸۷۸ قطعه آب‌بندان با مساحت مجموع ۱۶ هزار و ۵۵۸ هکتار در این استان فعال است که حدود ۳۵ هزار هکتار از کشتزارهای استان را زیر پوشش قرار می‌دهد.

علاوه بر این منابع آبی، ‌ مازندران دارای ۱۱ سد است که ذخیره گاه مناسب آبی برای کشاورزی استان به شمار می رود.

  • نویسنده : فاطمه قنبری